Dark Girls is een documentaire uit 2011 en krijgt het hoge cijfer van een 8,2 op IMDB. Deze documentaire wordt nog steeds gedraaid in theaters en bioscopen. Voor zover ik weet wordt deze film niet gedraaid in Nederland. Toch was ik erg benieuwd naar Dark Girls en heb ik deze na lang zoeken op internet toch kunnen vinden. Wat er in de film wordt verteld is erg aangrijpend. Lees hier de samenvatting en mijn eigen kijk op de film.

[mwm-aal-display]

Over Dark Girls

Dark Girls is een documentaire over de huidskleur van donkere vrouwen, dat voornamelijk een belangrijke rol speelt binnen de donkere gemeenschap. In de film worden de verschillende aspecten van dit onderwerp belicht. Zo wordt er vanuit historisch oogpunt uitgelegd waar deze obsessie vandaan komt en onderzoek getoond die is uitgevoerd onder kleine kinderen. Daarnaast komt de invloeden die de gemeenschap en de media hebben, aan bod. Gedurende de film vertellen verschillende vrouwen, maar ook mannen over hun eigen ervaringen.

De donkere huidskleur

Voordat ik een samenvatting van de documentaire geef, lijkt het me goed om het onderwerp wat verder uit te lichten. Huidskleur speelt namelijk een grote rol. Vaak wordt er naar de huidkleur van iemand gekeken en diegene op basis daarvan beoordeeld. De donkere huid komt voor in verschillende kleuren en tinten en dat maakt ons zo divers. Echter, in plaats van dat we trots zijn op deze diversiteit en het omarmen, leidt het helaas tot veel negativiteit. Helaas is het namelijk zo dat een lichtere huidkleur in combinatie met golvend of krullend haar mooier wordt gevonden dan een donkere huidkleur in combinatie met sterk krullend of kroeshaar.

Deze perceptie leeft niet alleen onder donkere mensen, maar lijkt ook de algemene perceptie te zijn. Vooral als je kijkt naar wat er op TV en in de bladen te zien is. Als er donkere mensen (en met name vrouwen!) worden getoond, dan hebben ze vaak een lichtere huidkleur en wat sluiker haar. Wellicht komt dit omdat een lichte huid en minder krullend haar wat dichter staat bij het algemene schoonheidsideaal, dat door iedereen wordt geaccepteerd.

Nu kun je je vast voorstellen dat hoe verder je zelf weg staat van dit schoonheidsideaal, hoe onzekerder je over jezelf bent en hoe groter de kans is dat je jezelf niet mooi vindt. Dit is de reden waarom veel donkere vrouwen zichtzelf niet mooi vinden. In de documentaire wordt er ingegaan op dit probleem en helder gemaakt welke factoren dit versterken.

De geschiedenis

Dat donkere mensen letten op de huidkleur is eigenlijk niet zo heel gek. Het is iets dat wij onszelf en wat de maatschappij ons heeft geleerd. Eerst was er de slavernij, een periode die in de Verenigde Staten liep van 1619 tot de afschaffing in 1865, waarin we 246 jaar lang niet eens als mensen werden behandeld. Door als vee behandeld te worden, verloren we onze zelfwaardering en onze perceptie van schoonheid. Tussen werken, slapen en eten was er nauwelijks tijd om aan schoonheid te denken. En wanneer er daaraan gedacht kon worden, was het besef maar al te goed dat het lastig was om aan het schoonheidsideaal van de nieuwe wereld te kunnen voldoen, met een donkere huid en ander soort haar.

Het was ook in deze periode dat er onderscheid werd gemaakt op basis van huidkleur. De halfbloedjes met een lichtere huidkleur, die overigens door de landeigenaren werden verwekt, mochten in het huis werken en kregen daardoor een betere status dan de donkere slaven die op het land werkten. In een periode van 246 jaar werd ons dus duidelijk gemaakt dat wanneer je een lichtere huidkleur hebt, je meer waard bent en een beter leven kun verwachten. Met de ‘paperbag test’ werd er gekeken of je huid licht genoeg was om in het huis te kunnen werken. Als je voor de ‘snow & blow’ test slaagde, waarbij je huid zo licht was als sneeuw en je haar in de wind kon waaien, kon je zelfs als een blanke door het leven gaan.

Toen de idealisten uit het Noorden tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog van het Zuiden wisten te winnen, werd de slavernij in 1865 onder Abraham Lincoln afgeschaft. In theorie een mooi gebaar, echter in de praktijk leidde dat tot geen of nauwelijks verandering. Daarom wordt de periode van 1865 tot 1964 de post-enslavement periode genoemd. Donkere mensen waren vrije mensen, echter wel tweede rang burgers en blank door de maatschappij nog steeds werd gezien als superieur. Ik denk dat deze periode de scheiding tussen licht en donker zelfs erger heeft gemaakt aangezien veel donkere mensen met een zeer lichte huidkleur als blank konden passeren en dus van de voordelen en luxe konden genieten, die blanken ook hadden. Ik kan me voorstellen dat dit voor nog meer verdeling zorgde binnen de Afro Amerikaanse gemeenschap.

Het is dus pas na de invoering van de Civil Rights Act in 1964, dat donkere mensen dezelfde rechten hadden als de blanken en het genezingsproces dus echt kon beginnen. Vandaag de dag is dat minder dan 50 jaar geleden, na een periode van 345 jaar in onderdrukking te hebben geleefd! Het feit dat de huidskleur nog steeds voor nare ervaringen zorgt, is daardoor volgens mij lang niet zo gek.

De black doll test

Het effect van de brainwash die we voor 345 jaar lang hebben gehad, is helaas nog steeds terug te zien binnen de maatschappij. De black doll test is daarvan het ultieme voorbeeld. Deze beroemde test, waarin een blanke en een donkere babypop aan donkere kinderen worden voorgelegd met de vraag om aan te wijzen wie mooier en slimmer is, werd in 1940 voor het eerst uitgevoerd door Kenneth en Mamie Clark. Tijdens hun experiment wezen bijna alle donkere kinderen de blanke pop aan als mooier en slimmer.

Helaas is er nu nog steeds niets veranderd. In de film lieten ze een moderne versie van de test zien. In dit experiment werd een donker meisje van 2 jaar(!) gevraagd om aan te wijzen welke pop slimmer en mooier was uit een reeks van 5 poppetjes, variërend van een blanke tot donkere huid. Hierbij koos ze bij beide vragen voor het blanke poppetje. Toen aan haar werd gevraagd waarom ze voor dat poppetje koos, antwoordde ze “Omdat ze blank is”. Toen ze aan moest wijzen welk poppetje dom en lelijk was, wees ze het donkerste poppetje aan. Toen haar opnieuw werd gevraagd waarom, antwoordde ze “Omdat ze zwart is.” Dit brak mijn hart.

De oorzaken

Waar komt dit vandaan dacht ik? De aspecten die tijdens de film Dark Girls worden aangekaart klinken logisch. Worden we niet door de maatschappij geleerd om donker en zwart te associëren met nare en slechte dingen? Zo dragen we bijvoorbeeld witte kleding op een trouwdag en zwarte kleding tijdens een begrafenis. Termen in onze taal met het woord zwart hebben vaak een negatieve betekenis zoals zwartwerker en zwartrijder. En associëren we de kleur zwart niet met donker, duister, slecht en vies? Dat is wel wat er in de film wordt aangekaart en ik moet zeggen, het geeft wel stof om over na te denken.

Wat betreft schoonheid, is het niet zo gek dat de kleine meid kiest voor de blanke pop. Is dat niet wat ze constant om haar heen ziet? Zo spelen in de meeste (kinder) tv-programma’s blanke mensen de hoofdrol, zie je in veel (kinder) boeken vooral blanke figuren en in reclame en andere vormen van media zie je ook vooral blanke mensen. Zelfs speelgoedpoppen, zoals barbies, zijn voornamelijk blank! Ja, het klopt dat er ook donkere barbies zijn, maar is dat niet vaak het vriendinnetje van Barbie? Als je ook nog eens zoals ik opgegroeid bent in een omgeving met voornamelijk blanke kinderen, is dat ook nog eens de wereld waarin je leeft. Is het dan zo gek dat het meisje voor de blanke pop kiest? Helaas moet ik met tranen in mijn ogen zeggen van niet.

En dan wat betreft slimheid en terugkomend op school. Leren we tijdens geschiedenis niet dat alle geweldige mensen en uitvindingen voornamelijk uit het westen komen? Waarom leren we niet meer over grootheden die donker waren? Waarom leren we niet over figuren zoals Martin Luther King en Rosa Parks? Er zullen toch ook vast meer historische figuren zijn die donker zijn en wat hebben bijgedragen aan de geschiedenis? Gelukkig hebben we er nu één die zoiezo de geschiedenisboeken in zal gaan. Als eerste donkere president, zal Barack Obama de geschiedenisboeken hopelijk een beetje donkerder kleuren. Hopelijk zullen onze kinderen daardoor leren dat je ook veel kunt bereiken ongeacht je huidkleur.

De gevolgen

Zoals die kleine meid, is de perceptie bij vele volwassenen hetzelfde. Tijdens de documentaire Dark Girls komen er verschillende persoonlijke verhalen van donkere vrouwen aan bod en het is shocking! Zo wordt er blijkbaar niet alleen in de omgeving, maar ook binnen de familie opgeschept over de lichtere huid en de donkere huid naar beneden gehaald. Familieleden, vrienden en mensen in de omgeving zeggen nare dingen tegen vrouwen met een donkere huid. Ze worden uitgescholden voor lelijk, blacky, teer en modder. Hun onzekerheid wordt dus niet alleen door de media en de maatschappij versterkt, maar ook door de eigen familie!

Het gevolg is dat deze vrouwen al van kleins af aan zichzelf niet mooi vinden! Zo vertelt een meisje dat ze vroeger elke dag naar bed ging, hopende dat ze de volgende ochtend wakker zou worden met een lichtere huid. Vaak als ze onder de douche stond, probeerde ze haar donkere kleur weg te schrobben met zeep, echter lukte dat natuurlijk niet. Een andere vrouw vroeg een keer toen ze klein was tijdens het nemen van een bad aan haar moeder of ze niet bleekmiddel in het water kon gooien, om een lichtere huidkleur te krijgen. Deze voorbeelden raakten mij echt!

Mening van mannen

Naast vrouwen, gaven ook een aantal donkere mannen hun mening. Een aantal bekennen dat ze niet graag een donkere vrouw zouden willen daten. Omdat een vrouw met een lichtere huidkleur veel mooier is. Daarnaast hangt er een bepaald beeld rondom donkere vrouwen. Zo zouden ze arrogant en gemeen zijn en uit een slechte buurt komen. Daarnaast zijn er mannen die donkere vrouwen als een lustobject zien. Een sexy, donkere vrouw is leuk voor even, echter niet om mee te trouwen en kinderen te krijgen. Dit sentiment werd door de gehele film vaak genoemd. Het is blijkbaar taboe om met een persoon donkerder dan jezelf een relatie aan te gaan en donkere baby’s te verwekken.

Gelukkig zijn er genoeg mannen die juist de voorkeur geven aan donkere vrouwen. Een man in deze film Dark Girls verwoordt het als volgt: “Het is inderdaad zo dat veel jonge jongens de voorkeur hebben voor licht. Volgens hen staat het voor schoon en puur. Donker wordt gezien als duister, vies en slecht. Het doet ze denken aan de donkere nacht en duistere steegjes. Echter naarmate je ouder wordt, kom je erachter dat het juist erg zoet en teder is. Donkere vrouwen zijn geweldig. ‘The blacker the berrie, the sweeter the juice!’” Deze zelfde man vertelt over zijn toekomstige vrouw: “Ze moet donker zijn. Ik vind donkere vrouwen gewoon mooi. Daarnaast wil ik donkere baby’s die op mij lijken en dus ook mijn huidkleur hebben.” Ik vond hem geweldig en dacht jaa, meer van zulke!

De oplossing

Het feit dat er mannen bestaan die van donkere vrouwen houden, geeft mij hoop dat dit beeld wel degelijk kan veranderen. Echter, zal het niet helpen om meer zelfvertrouwen te krijgen en jezelf mooi te vinden. Dat begint namelijk bij jezelf. Je moet eerst beginnen om van jezelf te houden en je huidkleur te leren te accepteren. Ook al lijkt het moeilijk in de wereld waarin we leven, zullen we hier toch een manier moeten zien te vinden. Dit is belangrijk, niet alleen voor onszelf maar ook om de juiste boodschap aan onze kinderen mee te geven. Dat ze mooi zijn, hoe ze er ook uitzien en welke huidskleur ze ook hebben. Laten we deze boodschap met elkaar delen, zodat we samen hieraan kunnen werken. Laten we elkaar helpen en elkaar toejuichen.

Rise Dark Woman, Rise!

Update:
Aangezien deze documentaire een ‘must see’ is en (nog) niet te koop of te zien is in Nederland is er hieronder een downloadlink geplaatst naar de documentaire Dark Girls.